Sözlü çeviri ile kıyaslandığında yazılı tercüme, kolay gibi görünen fakat daha ciddi olan bir iştir. Yazılı çeviride tercüman, tercümeyi yapmak için daha bol vakte sahiptir. Geniş bir zamanda metni daha detaylı inceleme şansına sahip yazılı tercüman olası hataları daha kolay ortadan kaldırabilmektedir. Bu anlayıştan hareketle yazılı tercüme zaman bakımından sözlü tercümeye göre daha avantajlı olarak görülür. Nitekim yazılı tercümede hata olsa bile daha sonra bunun fark edilmesi ve hatanın ortadan kaldırılması imkânı vardır. Tercümanlık literatüründe ‘proofreading’ olarak bilinen ‘son okuma’ ya da ‘düzeltme okuması’, tercümede ortaya çıkan hataların belirlenmesi için gerçekleştirilir. Böylece yazılı tercüme metnindeki hatalar sıfıra indirilir.
Sözlü tercüme, iş görüşmeleri veya sempozyumlar ile ilgili olsa da tercüme edilen cümlelerin konuşma diline yakınlığı ve küçük hataların görmezden gelinebilmesi yazılı tercüme ile arasındaki en büyük farklardan biridir. Benzer hataların yazılı tercüme sırasında yapılması büyük olumsuzluklara sebep olacağından yazılı tercüme daha ciddi ve titizlik gerektiren bir faaliyettir.
